Η μεταφορά του φόβου στα παιδιά
Το πρίσμα των παιδιών με τα οποίο διαβάζουν τα εξωτερικά ερεθίσματα γύρω τους είμαστε εμείς οι ενήλικες. Είμαστε εκείνοι, οι οποίοι μεσολαβούν ανάμεσα στο παιδί και στην πραγματικότητα. Οι γονείς γίνονται οι πρώτοι σημαντικοί μεταφραστές των ερεθισμάτων. Κάθε νέα εμπειρία των παιδιών γίνεται μέσα μέσα από τα μάτια των γονιών του!
Ο τρόπος που φοβάται κάθε παιδί εξαρτάται από το πως οι ίδιοι οι γονείς μεταφέρουν συνειδητά ή ασυνείδητα τις πληροφορίες! Από το ποια ερεθίσματα αναλύουν και πως! Από το πως μεταδίδουν το καινούριο, τη δυσκολία, τον κίνδυνο!
Όταν αυτά μεταδίδονται μέσα από το φόβο ή την αγωνία της προστασίας, τότε το παιδί καλείται ή να γίνει «το δυνατό», γιατί καταλαβαίνει πολύ καλά ότι ο γονιός του δεν αντέχει αλλιώς γίνεται «φοβικό» καταγράφοντας τον κόσμο ως επικίνδυνο.
Σίγουρα εγγυήσεις ότι δεν θα συμβεί τίποτα κακό δεν υπάρχουν, όμως μέσα από την καλλιέργεια της Ψυχικής Ανθεκτικότητας κάθε παιδί μαθαίνει να έχει ένα θετικό τρόπο να βλέπει τα ζητήματα που προκύπτουν και να μη φοβάται να τα αντιμετωπίσει!
