Μήπως Ζεις στον Αυτόματο;

Υπάρχουν στιγμές που ξυπνάς, πηγαίνεις στη δουλειά, επιστρέφεις σπίτι… και τίποτα δεν φαίνεται να σε αγγίζει. Δεν υπάρχει χαρά, ούτε λύπη – απλώς μια ρουτίνα που επαναλαμβάνεται χωρίς αίσθηση. Αν έχεις πιάσει τον εαυτό σου να νιώθει ότι “ζουν όλοι εκτός από εμένα”, δεν είσαι μόνος. Η μονοτονία στην καθημερινότητα μπορεί να είναι περισσότερο από μια απλή φάση: πολλές φορές είναι το πρώτο σημάδι ότι η ψυχική σου υγεία χρειάζεται προσοχή.

Όταν η καθημερινότητα γίνεται μηχανική
Η κατάθλιψη δεν εμφανίζεται πάντα με κλάματα και απόγνωση. Πολύ συχνά εκδηλώνεται πιο σιωπηλά – μέσα από ένα αίσθημα κενού, μια αδιαφορία για τα πράγματα που κάποτε σου άρεσαν ή μια συνεχόμενη αίσθηση «μούδιασμα». Το να ζεις στο αυτόματο πιλότο είναι μία μορφή αποσύνδεσης από τον εαυτό σου και το περιβάλλον σου. Ξεκινά ως ανάγκη να “βγάζεις τη μέρα” και καταλήγει να γίνεται τρόπος ζωής.

Κατάθλιψη και αίσθηση στασιμότητας
Η χρόνια μονοτονία δεν είναι απλώς βαρεμάρα – μπορεί να αποτελεί ένδειξη κατάθλιψης. Όταν η κάθε μέρα μοιάζει ίδια, όταν δεν υπάρχει προσμονή για τίποτα και όταν οι στόχοι ή τα ενδιαφέροντά σου φαίνονται ανούσια, τότε η ψυχική κόπωση αρχίζει να κυριαρχεί. Πολλοί άνθρωποι με κατάθλιψη περιγράφουν αυτήν την αίσθηση «στασιμότητας» και «μηχανικής ζωής» ως πιο βαριά και από τη θλίψη.

Ακόμα και αν λειτουργείς εξωτερικά φυσιολογικά, εσωτερικά μπορεί να παλεύεις με μια αόρατη κούραση. Το σώμα κινείται, αλλά το μυαλό και το συναίσθημα μένουν πίσω.

Γιατί δεν το καταλαβαίνουμε έγκαιρα;
Η κατάθλιψη που συνδέεται με τη ρουτίνα και τη μονοτονία είναι συχνά δύσκολο να αναγνωριστεί. Δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο “συμβάν” που την προκαλεί, ούτε έντονα εξωτερικά συμπτώματα. Είναι πιο ύπουλη, γιατί «ντύνεται» με την καθημερινότητα και συχνά την ονομάζουμε απλώς «κούραση» ή «έλλειψη ενδιαφέροντος». Κι όμως, όταν αυτή η αίσθηση διαρκεί για εβδομάδες ή μήνες, είναι ώρα να ακούσουμε τι θέλει να μας πει ο εσωτερικός μας κόσμος.

Πώς βοηθά η ψυχοθεραπεία
Η ψυχοθεραπεία δεν είναι μόνο για εκείνες τις στιγμές που αισθάνεσαι στο χείλος της απόγνωσης. Είναι ένας χώρος για να εξερευνήσεις, να επανασυνδεθείς με τον εαυτό σου και να ανακαλύψεις ξανά το νόημα πίσω από την καθημερινότητα. Ένας ψυχολόγος μπορεί να σε βοηθήσει να εντοπίσεις τα μοτίβα που σε κρατούν στάσιμο, να κατανοήσεις τις εσωτερικές σου ανάγκες και να σε υποστηρίξει στο να επαναφέρεις ενδιαφέρον και ζωντάνια στη ζωή σου.

Το “να ζεις” και το “να επιβιώνεις” είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Αν νιώθεις πως απλώς περνάς τη μέρα χωρίς να συμμετέχεις πραγματικά σε αυτήν, ίσως είναι η στιγμή να δώσεις προτεραιότητα στην ψυχική σου υγεία.

Αν νιώθεις ότι ζεις στο αυτόματο και δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις, μπορείς να κάνεις το πρώτο βήμα. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να σε βοηθήσει να ξαναβρείς τον εαυτό σου και να γεμίσεις ξανά τις μέρες σου με ουσία.