Μου Θύμωσε ο Σύντροφός Μου και Δε Μου Μιλάει, Τι να Κάνω;

Υπάρχει κάτι πιο έντονο από έναν καβγά ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που αγαπιούνται; Ναι: η σιωπή που έρχεται μετά. Η στιγμή που ο σύντροφός σου θυμώνει, κλείνεται στον εαυτό του και… σταματά να σου μιλάει. Δεν ξέρεις αν πρέπει να πλησιάσεις ή να απομακρυνθείς. Αισθάνεσαι απόρριψη, ανασφάλεια, θυμό ή και ενοχή.

Τι σημαίνει αυτή η σιωπή; Και τι μπορείς να κάνεις;

Η σιωπή δεν είναι πάντα τιμωρία, μερικές φορές είναι άμυνα
Όταν ο σύντροφός σου σταματά να μιλάει μετά από έναν καβγά, δεν σημαίνει πάντα ότι σε τιμωρεί. Πολλές φορές, οι άνθρωποι σωπαίνουν για να:
• μη πουν λόγια που θα μετανιώσουν,
• προστατέψουν τον εαυτό τους από έντονα συναισθήματα,
• επεξεργαστούν τι αισθάνονται.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η σιωπή δεν πονάει, αλλά πριν την ερμηνεύσεις, δώσε της λίγο χώρο και χρόνο.

Μην πιέζεις, Προσέγγισε με ηρεμία και σεβασμό

Το ένστικτό μας πολλές φορές είναι να πιέσουμε για άμεση απάντηση: “Πες μου τι έχεις!” “Μίλα μου τώρα!” “Γιατί δεν μου μιλάς;” Αυτό όμως συχνά έχει το αντίθετο αποτέλεσμα: ο άλλος κλείνεται ακόμα περισσότερο. Δοκίμασε κάτι άλλο: “Σε βλέπω ότι είσαι θυμωμένος/η. Αν χρειαστείς να μιλήσουμε, είμαι εδώ.” Με αυτόν τον τρόπο δείχνεις διαθεσιμότητα, χωρίς να εισβάλλεις. Αφήνεις χώρο, αλλά όχι απόσταση.

Σκέψου: έχει νόημα να ζητήσεις συγγνώμη ή απλώς να ακούσεις;

Μερικές φορές δεν χρειάζεται να “πάρουμε θέση”, αλλά να κάνουμε χώρο να καταλάβουμε. Ρώτα τον εαυτό σου:
• Μήπως έκανα κάτι που πείραξε τον άλλον;
• Μπορώ να το δω από τη δική του πλευρά;
• Θέλω να ακούσω… ή να αποδείξω ότι έχω δίκιο;

Η συγγνώμη δεν είναι παραίτηση, είναι δυναμική προσέγγιση στη σχέση. Όχι “έχω άδικο”, αλλά “σε νοιάζομαι περισσότερο από τη σύγκρουση”.

Όταν περάσει η καταιγίδα, η συζήτηση έχει αξία

Όταν η ένταση περάσει, μην το αφήσεις να ξεχαστεί. Η σιωπή δεν είναι λύση, είναι παύση. Η σχέση χρειάζεται:
• διάλογο για το τι συνέβη
• κατανόηση για τα συναισθήματα και των δύο
• και συμφωνία για το πώς θα το χειρίζεστε την επόμενη φορά.

Μπορείς να πεις: “Μπορούμε να μιλήσουμε για ό,τι έγινε; Θέλω να σε καταλάβω καλύτερα.”

Όταν η σιωπή είναι συστηματική μην τη συνηθίσεις

Αν η σιωπή γίνεται μοτίβο τιμωρίας, αν νιώθεις συναισθηματικό εκβιασμό ή ψυχρότητα, αν αρχίζεις να φοβάσαι να μιλήσεις… τότε κάτι χρειάζεται να αλλάξει. Η συντροφική σχέση δεν είναι πεδίο ελέγχου, αλλά χώρος ασφαλής για διάλογο, διαφωνία και συμφιλίωση. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μια συζήτηση με σύμβουλο ή ψυχολόγο ζευγαριών μπορεί να δώσει φως και κατανόηση εκεί που υπάρχει επαναλαμβανόμενη απόσταση.

Τελικά: Όχι πώς θα “σπάσεις” τη σιωπή… αλλά πώς θα πλησιάσεις με αλήθεια Όλοι θυμώνουμε. Όλοι σωπαίνουμε κάποιες φορές. Αυτό που μετράει είναι τι κάνουμε μετά. Αν η αγάπη είναι αληθινή, θα βρει τον τρόπο να επιστρέψει στη φωνή. Με ειλικρίνεια, με σεβασμό, με τρυφερότητα. Γιατί η σχέση δεν είναι μάχη, είναι συνοδοιπορία.