Πρώτη Επίσκεψη σε Ψυχολόγο: Τι Πραγματικά Συμβαίνει

Η πρώτη φορά σε ψυχολόγο μοιάζει λίγο με την πρώτη φορά στο γυμναστήριο: νομίζεις ότι όλοι σε παρατηρούν, δεν ξέρεις τι να κάνεις με τα χέρια σου, και έχεις ήδη σκεφτεί δέκα φορές να το ακυρώσεις. Αν όμως ξεπεράσεις το αρχικό άγχος, ανακαλύπτεις ότι είναι από τις πιο ωφέλιμες επενδύσεις στον εαυτό σου.

Μύθος 1: “Θα με βάλει να μιλήσω για τη μητέρα μου”

Αν είχα ένα ευρώ για κάθε φορά που άκουσα αυτή τη φράση… θα είχα τουλάχιστον ένα εξοχικό. Η αλήθεια; Μπορεί να μιλήσουμε για τη μαμά σου, μπορεί και όχι. Το θέμα δεν είναι να σκάψουμε τραύματα με το καλημέρα, αλλά να ξεκινήσουμε από εκεί που νιώθεις εσύ άνετα.

Μύθος 2: “Ο ψυχολόγος θα με αναλύσει από την πρώτη στιγμή”

Όχι, δεν σου κάνουμε ψυχανάλυση επειδή κάθεσαι σταυροπόδι ή επειδή μίλησες για 3 λεπτά για το σκυλάκι σου. Η δουλειά μας είναι να σε ακούσουμε, όχι να σε κρίνουμε ή να σε κατατάξουμε. Εσύ οδηγείς τη συζήτηση. Εμείς κρατάμε τον χάρτη.

Πραγματικότητα: Είναι πιο φιλικό απ’ όσο φαντάζεσαι

Στην πρώτη συνεδρία συνήθως συζητάμε βασικά πράγματα: γιατί αποφάσισες να έρθεις, τι θα ήθελες να βελτιώσεις, πώς είναι η καθημερινότητά σου. Δεν χρειάζεται να “τα πεις όλα”, ούτε να έχεις “σοβαρό πρόβλημα” για να ξεκινήσεις.

Fun fact:

Η πιο συχνή φράση στην πρώτη συνεδρία είναι «Δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω».

Η δεύτερη πιο συχνή; «Ήθελα να έρθω εδώ και καιρό αλλά το ανέβαλλα». Ε, λοιπόν, τώρα ήρθες. Μπράβο σου!

Τι να περιμένεις:

• Έναν άνθρωπο απέναντί σου, όχι “ειδικό” σε βάθρο.

• Μια ήρεμη συζήτηση, όχι ανάκριση.

• Ενσυναίσθηση, χιούμορ (αν το ζητήσει ο οργανισμός), και απόλυτη εχεμύθεια.

Και αν δεν ταιριάξω; Πολύ απλό: ΔΕΝ ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ. Ούτε εμείς. Όπως με κάθε ανθρώπινη σχέση, χρειάζεται χημεία. Αν δεν υπάρχει, δοκιμάζεις άλλον ψυχολόγο. Δεν αποτυγχάνεις , ψάχνεις αυτόν που σου ταιριάζει.

Το να πας σε ψυχολόγο δεν είναι αδυναμία, είναι ένδειξη θάρρους και φροντίδας προς τον εαυτό σου. Και ναι, μπορεί να μην υπάρχει καναπές σαν του Φρόυντ, αλλά υπάρχει ένας χώρος που σε χωράει. Όπως ακριβώς είσαι. Αν λοιπόν σκέφτεσαι να κάνεις αυτό το πρώτο βήμα, κάν’ το. Και να θυμάσαι: δεν χρειάζεται να έχει πάρει φωτιά η ζωή σου για να έρθεις. Μπορείς να έρθεις και προληπτικά. Όπως στον οδοντίατρο, αλλά με λιγότερο πόνο και περισσότερη κατανόηση!