Το πρόβλημα: Η κίνηση που μας «χαλάει» τη μέρα
Η πρωινή διαδρομή προς τη δουλειά, για πολλούς, είναι μια από τις πιο στρεσογόνες στιγμές της ημέρας. Είτε οδηγείς, είτε χρησιμοποιείς μέσα μεταφοράς, υπάρχει πάντα κάτι που μπορεί να σε κάνει να εκνευριστείς: καθυστερήσεις, μποτιλιάρισμα, αγενείς οδηγοί, πίεση να μην αργήσεις. Αλλά τι συμβαίνει πραγματικά μέσα μας όταν εκνευριζόμαστε στην κίνηση;
1. Αίσθηση απώλειας ελέγχου
Όταν είμαστε κολλημένοι στην κίνηση, χάνουμε τον έλεγχο του χρόνου και της κατάστασης. Ο εγκέφαλος νιώθει απειλή όταν δεν μπορεί να ελέγξει το περιβάλλον του — ακόμα και χωρίς άμεσο κίνδυνο.
2. Συσσώρευση έντασης
Η διαδρομή προς τη δουλειά κουβαλά ήδη άγχος: προθεσμίες, υποχρεώσεις, ανασφάλεια. Η κίνηση λειτουργεί ως «σπίθα» που ανάβει τη φωτιά της έντασης.
3. Αντιληπτή αδικία και ανευθυνότητα
Όταν βλέπουμε κάποιον να παραβιάζει κανόνες ή να φέρεται χωρίς σεβασμό, δημιουργείται το αίσθημα αδικίας. Ο θυμός αυτός προβάλλεται ασυνείδητα στους άλλους οδηγούς — ακόμα κι αν δεν τους γνωρίζουμε.
4. Έλλειψη θετικών ερεθισμάτων
Η πρωινή κίνηση είναι μονότονη και χωρίς ευχαρίστηση. Ο εγκέφαλος δεν δέχεται ανταμοιβές μόνο κόρνες, πίεση και αναγκαστικούς ρυθμούς.
Πώς επηρεάζει την ψυχολογία μας;
• Χτίζει αρνητική διάθεση πριν καλά-καλά ξεκινήσει η μέρα
• Αυξάνει την κορτιζόλη, την ορμόνη του στρες
• Μειώνει την υπομονή και συγκέντρωση στη δουλειά
• Οδηγεί σε εκφόρτιση θυμού προς λάθος στόχους (π.χ. συναδέλφους, πελάτες)
Και τώρα… Τι μπορείς να κάνεις γι’ αυτό;
Δεν μπορείς να ελέγξεις την κίνηση. Μπορείς όμως να ελέγξεις την εμπειρία σου μέσα σ’ αυτήν.
1. Δημιούργησε τη “φούσκα” σου Φτιάξε ένα soundtrack για τη διαδρομή σου:
• Βάλε μουσική που σε ηρεμεί ή σε εμπνέει
• Άκου ένα podcast ή audiobook που σε «ξεκλειδώνει»
• Προσπάθησε να κάνεις τη διαδρομή χρόνο για σένα
Ο εγκέφαλος σου θα αρχίσει να συνδέει τη διαδρομή με ευχαρίστηση, όχι με θυμό.
2. Αναπνοές & εσωτερικός διάλογος
Στο κόκκινο φανάρι ή στο μποτιλιάρισμα:
• Πάρε 3 βαθιές, αργές αναπνοές
• Ρώτα τον εαυτό σου: «Πώς νιώθω σήμερα; Τι κουβαλάω; Τι χρειάζομαι;»
Είναι μια mini-ψυχολογική παύση που μπορεί να ρυθμίσει όλη σου τη διάθεση.
3. Αλλαγή πλαισίου σκέψης
Αντί να λες: «Θα αργήσω. Πάλι χάνω χρόνο!» Πες: «Αφού δεν μπορώ να αλλάξω την κατάσταση, ας κάνω το καλύτερο δυνατό με τον χρόνο μου.»
Επίσης: Αν το μποτιλιάρισμα είναι αναμενόμενο, μην το αντιμετωπίζεις σαν έκπληξη. «Το ξέρω, το περιμένω. Δεν θα το αφήσω να μου χαλάσει τη διάθεση.» Η κίνηση μπορεί να είναι καθημερινή πηγή εκνευρισμού — ή καθημερινή υπενθύμιση ότι έχεις επιλογές. Το τι επιλέγεις να κάνεις μέσα σε αυτή την αναμονή, είναι στο χέρι σου. Η διαδρομή δεν είναι μόνο από το σπίτι στη δουλειά. Είναι από το θυμό στην επίγνωση. Από το άγχος στη φροντίδα.
Όταν όλα γύρω αλλάζουν, χρειάζεσαι έναν σταθερό χώρο για να σταθείς. Μαζί, τον χτίζουμε. Η σχέση μας γίνεται σημείο αναφοράς.
Ένας χώρος μόνο για εσένα!