Η Παγίδα της Νοσταλγίας
Όταν το παρόν και το μέλλον δείχνει ζοφερό, ασυνείδητα αναπτύσσουμε μηχανισμούς επιβίωσης προκειμένου να τα καταφέρουμε! Έτσι δημιουργείται η τάση να εμβαθύνουμε στη Νοσταλγία και να κολλάμε στο παρελθόν και όσα μας είναι γνώριμα!
Σίγουρα κάποια πράγματα που έχουν δουλέψει στο παρελθόν, μπορούν να δουλεύουν και στο παρόν! Η προσκόλληση όμως στο παρελθόν, δεν οδηγεί πουθενά! Όταν η νοσταλγία δημιουργεί comfort zone μας αποτρέπει να δοκιμάζουμε νέα πράγματα και έτσι μετατρέπεται σταδιακά σε επικίνδυνη παγίδα! Ο Νους μας που αγαπά τη συνήθεια και έχει την τάση να λειτουργεί με επανάληψη μοτίβων συμπεριφοράς, μας οδηγεί χωρίς να το συνειδητοποιούμε σε λιμνάζοντα νερά….
Προσοχή
Σε κάθε περίπτωση η φάση άραγμα/ βόλεμα του comfort zone θα πρέπει να χρησιμοποιείται περιστασιακά σχεδόν στιγμιαία…και ανακουφιστικά, μόνο όταν το έχουμε ανάγκη!
Κάτι σαν διάλειμμα…
Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε ανάγκη να είμαστε μόνιμα εγκατεστημένοι στη ζώνη άνεσης μας αυτό είναι ένδειξη ότι στην προσπάθειας μας να γλιτώσουμε από ένα πρόβλημα, έχουμε δημιουργήσει ένα μεγαλύτερο! Το ευτυχές με το βόλεμα είναι ότι το γνώριμο ανακουφίζει τις ανασφάλειες, το δυστυχές είναι ότι μας αποτρέπει από το να δοκιμάζουμε το σύγχρονο!
Το παρελθόν όμως, είναι μόνο μια διαδικασία που θα πρέπει να ανοίγει το διάλογο….ώστε να δημιουργούνται ΝΕΕΣ ιστορίες στη ζωή μας και όχι στην άσκοπη ανακύκλωση όσων έχουμε ζήσει!
Προφανώς για να μη μείνουμε μόνο σε αυτά….
