Δεν είναι μόνο ο χρόνος που χάνεις επιμένοντας να κανείς «σωστή»… τη λάθος επιλογή, είναι όλα εκείνα που θα έκανες, θα ένιωθες και θα κέρδισες αν είχες πάρει απόφαση ότι απλά έκανες λάθος! Υπομονή… καλοσύνη… ξεροκεφαλιά….Εγωισμός….πες το όπως θες!!!Το ίδιο είναι! Η αντίσταση του εαυτού να παραδεχθεί ότι πήρε κάποτε μια λάθος απόφαση!
Ε και….
ΑΠΟΔΕΞΟΥ το και Διόρθωσε το! Το λάθος, δε στρώνει! Δεν ισιώνει…
Είναι σα το λάθος νούμερο παπούτσι, το φοράς και πονάς, σε πιέζει, αλλά το κρατάς γιατί το πλήρωσες ακριβά… και τελικά σταματάς και δεν προχωράς για να μη πονάς όταν περπατάς! Έτσι χάνεις χρόνο, ενέργεια, εμπειρίες και ανθρώπους, πνιγμένος στη μάχη σου δε βλέπεις ποιος περνάει δίπλα σου έτοιμος να σου προσφέρει ότι έχεις ανάγκη!
Σκέψου το… αποφάσισε…. Φύγε…
Μη σταματάς να προχωράς και σιγά σιγά το μυαλό και η ψυχή θα καθαρίσουν και κάποια στιγμή εκεί που δε το περιμένεις θα συναντήσεις πολλούς υπέροχους ανθρώπους! Και κάποια στιγμή…μέσα σε αυτούς και εκείνον τον ένα που σου κουμπώνει και που σε κάνει να νοιωθεις όπως σου αξίζει!
Μη σταματάς! Μην απογοητεύεσαι!
Προχώρα!