Τι συμβαίνει όταν το σώμα μας “φώναζει”;

Η ένταση, ο φόβος και τα σωματικά συμπτώματα που δεν εξηγούνται ιατρικά είναι πιο συνηθισμένα απ’ όσο νομίζουμε. Στην πραγματικότητα, το σώμα και ο νους μας δεν λειτουργούν χωριστά. Όταν καταπιέζονται συναισθήματα, όταν το άγχος γίνεται καθημερινότητα, το σώμα παίρνει τον ρόλο του “μεταφραστή”. Ο πόνος, η ταχυκαρδία, οι ζαλάδες ή το σφίξιμο στο στήθος μπορεί να είναι τρόποι που το σώμα προσπαθεί να μας πει: “Κάτι με ζορίζει, άκουσέ με”.

Ο φόβος για την υγεία: Έλεγχος ή ευαλωτότητα;

Ο φόβος για την υγεία δεν είναι απλώς “υπερβολή” ή “αρρωστοφοβία”. Συχνά σχετίζεται με:

• Τραυματικές εμπειρίες (π.χ. σοβαρή ασθένεια, απώλεια)

• Έλλειψη ελέγχου στην καθημερινότητα

• Ανασφάλεια για το μέλλον

• Μαθημένο άγχος από το οικογενειακό περιβάλλον Ο εγκέφαλος, όταν απειλείται, σκανάρει το σώμα για “σημάδια κινδύνου”, σαν να προσπαθεί να προλάβει κάτι κακό.

Όμως, η υπερανάλυση οδηγεί συχνά σε φαύλο κύκλο:

1. Νιώθω ένταση ή σύμπτωμα

2. Το ερμηνεύω ως απειλή

3. Αυξάνεται το άγχος

4. Το σώμα αντιδρά εντονότερα

5. Επιβεβαιώνεται η απειλή.

Η έξοδος δεν είναι να εξαφανίσεις την ένταση, αλλά να την κατανοήσεις

Η ένταση δεν είναι εχθρός, είναι σήμα. Όταν της επιτρέψεις να υπάρχει, χωρίς να την παλέψεις, αποδυναμώνεται. Αντί να την καταπιέζεις, προσπάθησε:

• Να την παρατηρείς με περιέργεια (“πού τη νιώθω; πώς κινείται;”)

• Να της μιλάς με ενσυναίσθηση (“σε νιώθω – δεν σε φοβάμαι”)

• Να συνδέεσαι με το σώμα σου με αναπνοή, γείωση, κίνηση

Και η θεραπεία; Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει να:

• Αναγνωρίσεις ρίζες και μοτίβα πίσω από τον φόβο

• Μάθεις τεχνικές ρύθμισης του στρες

• Μετατρέψεις τον φόβο σε επαφή με τον εαυτό σου

Μια τελική σκέψη: Δεν είναι ένδειξη αρρώστιας το να φοβάσαι. Είναι ένδειξη ότι προσπαθείς να προστατευτείς. Όταν αρχίσεις να ακούς το σώμα σου χωρίς πανικό, θα αρχίσει και εκείνο να σου μιλάει πιο ήρεμα.