Ο συναισθηματικός πόνος είναι, συχνά, πιο οδυνηρός από τον σωματικό. Είτε προέρχεται από έναν χωρισμό, μια απώλεια, μια επαγγελματική αποτυχία ή μια προδοσία, το τραύμα που αφήνει πίσω του μπορεί να μοιάζει ανυπέρβλητο.
Πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται: “Πότε θα σταματήσει να πονάει;” ή “Πώς μπορώ να γίνω ξανά ο εαυτός μου;”.
Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τη φύση του συναισθηματικού πόνου και θα παραθέσουμε 7 επιστημονικά τεκμηριωμένα βήματα για να ξεκινήσετε το ταξίδι της ανάρρωσης και της ψυχικής ενδυνάμωσης.
Πριν περάσουμε στη θεραπεία, πρέπει να κατανοήσουμε το “τραύμα”. Σύμφωνα με έρευνες στη νευροψυχολογία, ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τον συναισθηματικό πόνο (όπως την κοινωνική απόρριψη) στις ίδιες περιοχές που επεξεργάζεται και τον σωματικό πόνο.
Σημαντικό: Ο πόνος που νιώθετε είναι αληθινός. Δεν είναι “στο μυαλό σας”. Είναι μια φυσιολογική, βιολογική αντίδραση στην απώλεια μιας σημαντικής σύνδεσης ή ασφάλειας.
Η αναγνώριση αυτής της αλήθειας είναι το πρώτο βήμα για να σταματήσετε να κατηγορείτε τον εαυτό σας για το γεγονός ότι “δεν το ξεπερνάτε γρήγορα”.
Η επούλωση δεν είναι μια ευθεία γραμμή. Θα υπάρξουν μέρες βελτίωσης και μέρες οπισθοδρόμησης. Ωστόσο, ακολουθώντας τα παρακάτω βήματα, μπορείτε να χτίσετε ξανά την ψυχική σας ανθεκτικότητα.
Το μεγαλύτερο εμπόδιο στην ανάρρωση είναι η άρνηση. Προσπαθούμε να καταπιέσουμε τα συναισθήματα ή να προσποιηθούμε ότι είμαστε καλά.
Η αναμάσηση είναι η τάση να παίζουμε ξανά και ξανά στο μυαλό μας τα γεγονότα που μας πλήγωσαν, αναλύοντας τα “γιατί” και τα “αν”. Αυτό διατηρεί την πληγή ανοιχτή.
Όταν πονάμε συναισθηματικά, συχνά παραμελούμε το σώμα μας. Ωστόσο, ένα εξαντλημένο σώμα δεν μπορεί να θεραπεύσει ένα τραυματισμένο μυαλό.
Η έρευνα του Dr. James Pennebaker έδειξε ότι η γραφή για τραυματικά γεγονότα μπορεί να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα και να μειώσει το στρες.
Ο πόνος συχνά οδηγεί στην απομόνωση. Ενώ λίγος χρόνος μοναχικότητας είναι απαραίτητος, η παρατεταμένη απομόνωση τρέφει την κατάθλιψη.
Θα ακούσετε πολλούς να λένε “Όλα γίνονται για καλό” ή “Σκέψου θετικά”. Αν και καλοπροαίρετα, αυτά τα σχόλια μπορεί να σας κάνουν να νιώθετε ενοχές που πονάτε.
Αν ο συναισθηματικός πόνος σας εμποδίζει να λειτουργήσετε στην καθημερινότητά σας (εργασία, ύπνος, σχέσεις) για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, η επίσκεψη σε έναν ψυχολόγο δεν είναι ένδειξη αδυναμίας, αλλά πράξη αυτοφροντίδας.
Δεν υπάρχει μαγικός αριθμός ημερών. Η επούλωση εξαρτάται από:
Να είστε υπομονετικοί με τον εαυτό σας. Κάθε μέρα που επιλέγετε να φροντίσετε τον εαυτό σας, είναι μια μικρή νίκη απέναντι στον πόνο.
Μην ξεχνάτε: Το τραύμα είναι αυτό που μας συνέβη, αλλά η θεραπεία είναι η ευθύνη που παίρνουμε για το μέλλον μας.
Όταν όλα γύρω αλλάζουν, χρειάζεσαι έναν σταθερό χώρο για να σταθείς. Μαζί, τον χτίζουμε. Η σχέση μας γίνεται σημείο αναφοράς.
Ένας χώρος μόνο για εσένα!