Η σημειολογία του ψυχικού και σωματικού πόνου είναι σύνθετη υπόθεση. Όπως δύσκολα καταλαβαίνουμε γιατί μας πονάει, αυτό που μας πονάει…
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δε γεννηθηκαμε ούτε για να πονάμε, ούτε για να υπομένουμε!
Παρόλα αυτά, πολλές φορές ενώ νιώθουμε ότι κάτι μας πονάει ή μας ενοχλεί αφήνουμε το χρόνο να περνάει και τον πόνο να μεγαλώνει, μέχρι να φτάσουμε σε ένα σημείο που να μη μπορούμε να τον αγνοήσουμε!
Κάποιοι από μας μαθαίνουμε ευκολότερα από άλλους, να ζούμε αντέχοντας όλο και περισσότερο πόνο.
Πάντα όμως έρχεται μια στιγμή που ευτυχώς δεν αντέχουμε άλλο!
Πόσο όμως καλύτερη θα ήταν η ζωή μας αν βγάζαμε από τη ζωή μας αυτό που μας πονάει πριν εξαντληθουμε;
Πριν αγανακτησουμε,πριν αρρωστήσουμε και πριν συνειδητοποιήσουμε πόσο πολύτιμο χρόνο έχουμε χάσει περιμένοντας κάτι να γίνει…και ο πόνος φύγει από μόνος του!
Τίποτα όμως δε γίνεται αν εμείς δεν κάνουμε κάτι για εμάς!
Πάντα πίσω από κάθε πόνο … κρύβεται ένα μύνημα! Αν δε του δώσουμε σημασία ή το αγνοήσουμε, το μοτίβο του πόνου θα επαναλαμβάνεται συνέχεια αυτούσιο!
Δε ξεχνάμε πως το σημείο του πόνου κρύβει τη μεγαλύτερη αναβάθμιση μας και μπορούμε να το αξιοποιήσουμε σαν ένα πολύτιμο ελατήριο για την εξέλιξη μας!